Адыгеядан бизни республикагъа Камерный музыка театр келгенини юсюнден алгъаракълада билдирген эдик. Ол къараучула бек бюсюреген «Сокъур этилгенле» («Ослеплённые») мюзиклни кёргюзтгенди. Аны  режиссёр-постановщик, Россейни искусстволарыны сыйлы ишчиси Юнус Сулейманов салгъанды. Музыка жаны бла башчысы Россейни искусстволарыны сыйлы ишчиси Александр Гончаровду. 

Театр бу мюзиклни салгъанлы жыйырма жыл болады, къараучула уа келгенлей турадыла! Нени юсюнденди ол? Бир миллет, дуниядан айырылып, хуна артына бугъуп жашайды. Кюнню кёрмей. Аш-суудан, кийимден башха сагъышы болмай. Тепсеген къызны – Илисни – окъуна (Елена Сороковская ойнайды) тюйген этедиле. Нек тепсейсе деп. Ол: «Мен тепсемей жашаялмайма. Тепсеу эркинликди, ариулукъду», - дегенинде, аны ангыламайдыла.

Бу халкъны башчысы  Озой (Давид Манакьян ойнайды) адамланы алдап жашайды. «Биз сууну аллын тыйып, дунияны палахладан къутхарабыз» - деп, жарлыланы кюн сайын цемент бла машокланы ташытдырады. Алай ол машокланы Озойну бир къулу тешик-тешик этеди, сора биягъы халкъ этгенин къайтарады. Къулла болургъа юйреннген адамладан сокъур сабийле тууадыла. 

 Озой къарт бола баргъаны себепли къызы Тери (Ирина Кириченко ойнайды) сюйген жашы Настангны (Виктор Марков ойнайды) кесини жерине хазырлап башлайды. Озой Настангга айтады: «Бу къабыргъаны башына чыкъгъанны кёзлери ачыладыла. Сен мени къызым бла юйюр къурап, мени жеримде турургъа керексе. Аны ючюн биз бирге чыгъарыкъбыз къабыргъаны башына». Настанг сейирге къалады: ол билмей эди Озой сокъур болмагъанын. Ол билмей эди, халкъны жашауу ётюрюкден толгъанын.

Хар бири да Озойгъа ийнанып тургъандыла. Алдагъан этеди деп, акъылларына да келмегенди. Андан да бек аны ачыуландыргъан зат: халкъ барысы да нек чыкъмайды да къабыргъа башына? Настанг битеу халкъ да дуниягъа кёз ачса сюеди. Алай Озойну оноуу башхады: халкъ сокъурлай къалыргъа керекди. Кюн сайын ишлерча. 

Настанг аллай болумда бир магъана да кёрмейди. Озой ангылатады: «Адамлагъа башчылыкъ этгенден, аланы къолунгда тутхандан уллу насып жокъду!»  Бек биринчи къабыргъагъа тепсеучю къыз минеди, аны кёзлери ачылгъанлай, баш иеси кёзлерине ийнеле сугъуп, биягъы сокъур этеди, ол да Озойну айтханындан чыкъмагъан аман адам эди.  Болсада халкъ Настангны ызындан барады. Озой а кеси сокъур болуп къалады... Биреуге уру къазсанг, кесинг ары тюшмей къалмайса. 

  Сейир шарт: Настангны сюйген къызы Тери аны ызындан бармайды. Ол Настанг да, аны атасыча, халкъгъа игилик угъай, къыйынлыкъла келтирлик сунады. Настанг Озойну пальтосун къалай кийгенин кёрген Терини ангыларыкъды.

Сёзсюз, бу мюзиклде артист Давид Манакьян жулдузча жанады. Хар сёзю, хар жыры къараучуланы жюреклерине жетгенди. Ол сахнада кёргюзтген сыфат бек терен эм кючлюдю. Озой адамланы къылыкъларын биледи, кёплеге эркинлик керек тюйюлдю, дейди. Озой суратчыды. Озой пианистди! Къара жюрекли адам чексиз фахмулуду. Былайда Сальерини эсгерейик...

Бу мюзиклде хар артист уллу ансамбльде кесини борчун толтургъанды. Къарсла кёп заманны тохтамай тургъанлары шагъатлагъандыла: хар сёз, тепсеу, жыр къараучуланы жюреклерине жетгенди.  

Къапланланы Марзият.